خدایا! روز و شبی دیگر هم رفت و من همچنان نه آنم که بودم مددی خواهم!
پروردگارا! هر چیزی را به حدش آفریدی نه کم نه زیاد! مرا هم به اندازه ام برسان!
ملکا! پادشاها! هر چه گویم مغلوبم و هر چه کنی مجاز! بر این اسیر ببخشای! و از این ضعیف درگذر!
ملکا! کرم تو از درک من بزرگتر است! چگونه گناه زائده ی اندیشه ی من از آن بیشتر باشد؟
بزرگا! جز آنکه بگویم بگذر چه توانم؟ ان شاالله!
مها! در این بیحرمتی بر من حرجی نباشد چون عاشقان را عقل نباشد!
صنما! هر کس را بتیس و بیبتی دردیست بزرگ! بت پرستی را به من بیاموز!
نگارا! بهشتت را لیاقت نداریم جز اینکه ببخشای ولی... از رویت محروممان نساز! (1)
منعما! دستگیر فقیران غنیان باشند! من فقیرم تو غنی!
زیبارویا! قلم اگر بد است آنرا روان شیوا و جذاب ساز چون (ان شاالله) از آن بارها خواهی شنید!
---------------------
1-نمیدنم چرا از فعل جمع استفاده کردم.
نوشته شده توسط مصطفی در یکشنبه 84/9/13 و ساعت 10:41 عصر
نظرات دیگران()
