ز دو ديده خون فشانم ز غمت شب جداييچه کنم که هست اينها گل باغ آشنايي (در نسخه ي من خير آشنايي)همه شب نهاده ام سر چو سگان بر آستانتکه رقيب در نيايد به بهانه ي گداييمژگان (در نسخه ي من مژه ها) و چشم يار به نظر چنان نمايدکه ميان سنبلستان چرد آهوي ختاييدر گلستان چشمم ز چه رو هميشه باز استبه اميد آنكه شايد تو به چشم من در آييسر برگ گل ندارم ز چه رو روم به گلشنکه شنيده ام ز گلها همه بوي بيوفاييبه کدام مذهب است اين به کدام ملت است اينکه کشند عاشقي را که تو عاشقم چراييبه طواف كعبه رفتم به حرم رهم ندادند كه تو در برون چه كردي كه درون خانه آيي؟به قمارخانه رفتم همه پاکباز ديدم چو به صومعه رسيدم همه زاهد رياييدر دير ميزدم من که يکي ز در درآمدکه درآ درآ عراقي که تو هم از آن مايي (در نسخه ي من تو هم زخاص از آن مايي)1- در اين شعر عراقي شباهتهاي به حافظ پيدا کرده و به شيوه ي مشو گوي که بسيار زيباست پرداخته2-چه خوش آن قمار بازي که بباخت هر چه بودش با بيت 8 3- دير مغان و رابطه اش با اشعار حافظ