مادر! واژه ی قشنگیه. خیلی جالبه زن وقتی در جایگاه همسره با وقتی در جایگاه مادره اصلا قابل قیاس نیست. چه از نظر عشق چه از نظر جایگاه تنها در نمونه های متعالی زن و مرد، زن به جایگاه و عشقی چون مادری در رابطه با شوهر خود میرسد. مادری شاید نوعی عشق باشد ولی به فرزندان نمیتوان معشوق گفت فرزندان تنها مورد عشق هستند.(1) یک زن-حتی پست و نخواستنی، حتی بیموالات و کم ارزش- چو مادر شد مادرست. و به جایگاهی شبییه همون زن و شوهر عاشق و معشوق میرسد. زیباست نه؟ البته من تجربه نکردم نمیدونم آیا این اتفاق جبریست با ارادی؟ مادر هدیه خداست به ما
1-شبیه روباط دیگر نسبی که میتوانند پر از علاقه و عشق باشند ولی کمتر میتوان نام عاشق و معشوق را آورد. نوشته شده توسط مصطفی در یکشنبه 85/7/2 و ساعت 10:0 عصر
نظرات دیگران() لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|